wintertijd

Wintertijd

Wintertijd: de klok gaat een uur achteruit en  mijn humeur gaat er op vooruit! Raar verschijnsel eigenlijk dat het ingaan van de wintertijd met zo veel verschillende reacties wordt ontvangen. Waar de één gruwt: “gatver, donker, kou en nattigheid”,  leeft de ander weer op: ‘lekker een uur langer slapen” of nog extremer: “nou laat maar komen die winter, ik hoop dat ie streng wordt met veel vorst”.  Het zal u niet ontgaan zijn dat ik bij die laatste categorie mensen hoor (zie blog ‘winter’ https://1skateguru.wordpress.com/2012/01/08/winter/  )en niet alleen vanwege het feit dat ik een natuurijsverwachter ben,  nee er speelt nog iets mee, hoewel onbestemd en vaag, is het duidelijk aanwezig en borrelt het zo nu en dan naar de oppervlakte.

Oerdrift

Het wisselen der seizoenen is één van die verschijnselen die in mij bepaalde oerdriften doet ontwaken. Misschien komt het wel doordat mijn ouders een recreatiebedrijf in Zeeland hadden en dat we in de zomertijd daar woonden en in de wintertijd in een normale woning.  Een soort van hedendaagse seizoens migratie. Hoewel dat al weer 25 jaar geleden is, heb ik toch nog steeds die behoefte om i ets aan mijn dagelijkse patronen te veranderen nu de avonden donkerder beginnen te  worden. Ik kan het niet logisch verklaren,  maar waarom heb ik een sport gekozen waarvoor je veel moet reizen en waarbij je zelf, al sportende, veel kilometers maakt? Waarom heb ik een sport gekozen die de zomers entourage van asfalt, partytenten en klapstoeltjes in de bermen en zoemende wieltjes onder een strakke zon ieder jaar per 1 oktober rücksichtslos en zonder aarzeling omruilt voor een circuit van koude ijsbanen en warme drank uit een thermosfles? En om het nog maar iets verder door te trekken: waarom heb ik een baan gekozen, waar reizen in binnen en buitenland en het ontmoeten van mensen die ik niet ken, een essentieel onderdeel is van het werk? En alsof ik dan nog niet genoeg mensen heb ontmoet: waarom zoek ik, en zoeken wij met zijn allen, dan ook nog massaal kennismaking met gelijkgestemde of juist anders gestemde zielen op het internet?  Ja, dat is toch wat Facebook, Hyves en Twitter inhoudt…..”hier ben ik” en “dit ben ik” en “wie ben jij”, like it or not!

Vijg

We zijn toch logisch nadenkende mensen met een eigen wil, met keuzevrijheid, zul je dan zeggen. Oerdriften bepalen toch niet ons leven? Hmm, ik zie te veel voorbeelden om me heen die het tegendeel lijken te bewijzen. Iedere middag (het is nu oktober) zie ik hordes kinderen, maar ook volwassenen, zich verzamelen bij de lokale kastanjeboom, om zo veel mogelijk en de mooiste en grootste kastanjes uit de boom te meppen.  Zakken vol van die glanzende noten stonden er vroeger ook bij ons in de schuur. Typisch Nederlands? Nee hoor, want tijdens dit seizoen zie ik ook iedere middag hordes allochtonen, gewapend met polsstokachtige contrapties de reep met notenbomen langs de provinciale weg te lijf gaan. Ja, maar dat is typische voor de allochtone bevolking…. Nee, niet echt, buiten de kastanjes die ik net noemde en het herfstbladeren van de grond rapen zijn er ook legio mensen die de bossen afstruinen op zoek naar beukennootjes, eetbare paddenstoelen enzovoorts.  Ooit willekeurige mensen op een strand geobserveerd? Er zijn bijna geen mensen te vinden die weerstand kunnen bieden aan de schelpen die op de vloedlijn liggen. Onwillekeurig bukt vrijwel  iedereen, kind of volwassene, zich meerdere malen om een mooie schelp of andersoortige trofee te bemachtigen. De meeste mensen hebben geen idee bij wat ze oprapen: steentjes, schelpen, stokjes, wier, haaientanden, zeesterren, zeeschuim, noem maar op. Nog een paar voorbeelden. Mijn buurjongetje van 7 heeft zijn geheime stokkenverzameling een tijdlang verborgen onder onze liguster. Onze gezamenlijke zolders staan vol met voorwerpen waarvan we geen afstand kunnen nemen of die we tijdens Koninginnedag ruilen met andere voorwerpen die we graag lijken te willen hebben. Blijft het hierbij? Ik ga verder. Ik ben een kind van de jaren 60. Wij verzamelden vroeger met verve schijnbaar nutteloze zaken zoals sigarenbandjes, miniatuur merk producten, speldjes, postzegels, dierenplaatjes, voetbalplaatjes, poppetjes, dinky-toys enzovoorts. Hedendaagse marketeers maken nog steeds driftig gebruik van deze oerdrift tot verzamelen. Behalve de sigarenbandjes en postzegels behoren de netgenoemde items uit de jaren 60, vijftig jaar na dato, nog steeds tot de belangrijkste marketinginstrumenten van de Nederlandse retailers en merkenproducenten. Zoals oplettende lezertjes wellicht bemerkt hebben, staat er ‘vijg’ als kop boven dit gedeelte van mijn blog. Klopt. De vijgen in mijn vijgenboom zijn door deze natte en koele zomer niet erg tot wasdom gekomen en dat is nog zacht uitgedrukt. Daar waar ik vorig jaar een oogst had van 12 emmers vol met rijpe vijgen, zijn ze dit jaar schaars, klein, onooglijk en totaal niet rijp.  Toch werd de boom, willekeurig of onwillekeurig, bijna iedere dag door de wijkjeugd, buren en andere vijggeïnteresseerden gecheckt en zijn de vijgen op een dag,  toen iemand de verleiding niet langer meer kon weerstaan, met achterlating van de beschimmelde en verrotte exemplaren, plotseling allemaal verdwenen. Hier won de oerdrift het duidelijk van de geest, van de keuzevrijheid en praktisch denken.

Sedentair

Kortom we zijn een jagers / verzamelaars soort, in ieder geval een groot gedeelte van onze menselijke soort. Volgens onze overheid, die het altijd goed met ons voor heeft, leidt de andere helft van onze bevolking (56% van de mensen) een sedentair leven en haalt de minimale dagelijkse norm van bewegen niet. Een doemscenario van Obesitas epidemieën en Diabetes II tsunami’s en een onbetaalbare zorgrekening worden ons voorgespiegeld. Logisch zou dus zijn: meer gym op de basisscholen en voortgezet onderwijs  en fitness op of vlakbij het werk.  Niet dus: er wordt bezuinigd op onderwijs en door de ridiculeuze regelgeving omtrent bevoegde gymdocenten is er bijna geen bewegingsonderwijs meer in het lager en voortgezet onderwijs. Dat kost namelijk geld. Maar wel is er geïnvesteerd in buurtsportcoaches in de wijk. Heeft u ze al kunnen vinden(zie de link: http://www.nobco.nl/vind-coach )?  Ja zo kun je ze vinden, maar heeft u al daadwerkelijk een project in de wijk waarin iedereen van 4-12 jaar kan sporten?  Maar liefst het adembenemende bedrag van 70 miljoen euro heeft onze regering er voor uitgetrokken.

Misschien

Misschien dat de ‘forensentaks’ toch wel een goed idee was? Volgens goed en ‘groen en links’ gebruik dan, vormen financiële prikkels altijd de beste oplossing voor individuen om de automobiel te laten staan en de fiets of de benenwagen te nemen….

Misschien moet de overheid maar wat meer noot- en vruchtdragende bomen in onze directe omgeving, laten we zeggen op loop- of fietsafstand, of nog beter op schoolpleinen planten. Krijg je de jeugd en onderwijzend personeel in ieder geval nog in beweging. Of zouden onderwijskrachten ook voor deze laatste activiteit, kastanjes rapen, bevoegd moeten zijn?

Het zou kunnen dat we met die bovengenoemde en nog wat andere maatregelen nog eens 6% van die sedentair levende mensen naar de jagers- / verzamelaarszijde kunnen krijgen, maar ik geloof er niet echt in. Gelukkig maar dat ondanks de invoering van de landbouw zo’n paar duizend jaar geleden, de landbouw die het de sedentaire mens een stuk makkelijker leek te maken,  een groot deel van de mensen nog steeds gehoor schijnt te geven aan de roep van zijn of haar oer genen. Ze gaan er dagelijks op uit, liefst met zo weinig mogelijk sleur en iedere dag iets anders en liefst zo ver mogelijk weg. U kent ze vast wel uit uw eigen omgeving : wereldreizigers, bergbeklimmers, ontdekkingsreizigers, (zee-) zeilers, reisleiders, piloten, militairen die zich laten uitzenden, vrachtwagen- en buschauffeurs, handelsreizigers, vertegenwoordigers,  marathonlopers, wandelaars, fietsers, skaters, koopjesjagers, ‘diehard’  shoppers……