Plantaardige proteïnen trending?

Plantaardige proteïnen trending?

Zo nu en dan zie je in de media twee berichten kort achter elkaar, die wanneer je ze nauwkeuriger bestudeert heel veel raakvlakken tonen en tegelijkertijd perspectieven bieden op nieuwe kansen. Zo kopte het EVMI onlangs dat supermarktketen Jumbo, in navolging van Albert Heijn, zich aansluit bij de Green Protein Alliance en vroegen de Amerikaanse professor psychologie Paul Rozin en nutritionist David Katz zich met een filmpje op YouTube  (Why Is It “Manly” To Eat Meat? — Gut Check https://youtu.be/RTK-ajQUGzs ) af of vleeseten een “mannending”  was. Ik wil hier niet uitgebreid op het filmpje ingaan, maar ogenschijnlijk is groen eten  een “vrouwending” en wordt “groen” hier door ’s lands twee grootste retailers als de meest duurzame oplossing voor onze planeet gezien. Als de twee grootste supermarktketens van Nederland dit doen, zal de rest niet willen achterblijven. De Green Protein Alliance staat voor een transitie van dierlijke naar plantaardige eiwitten, naar een samenleving die voor haar eiwitbehoefte zorg draagt door middel van duurzame, plantaardige bronnen

Framing

Opvallend is de marktbenadering van bedrijven die deze weg al zijn ingeslagen. Veganisme en vegetarisme zijn hierbij de oude labels. Groen en duurzaam zijn de termen van deze tijd. Ze zijn lifestyle en zijn niet van dingen laten en ontberen, maar van dingen om aan te werken , waar je moeite voor moet doen, maar wat soms niet lukt omdat we allemaal mensen zijn.  De framing is duidelijk  anders  dan bij vegetarisch en dat vind je ook terug in de woordkeuze: Green, happy, healthy……

Vrouwending

Groen eten wordt wel eens gezien als  een “vrouwending” . Is dat erg? Nee. Vrouwen maken meer dan de helft  van de bevolking uit en zijn nog steeds de nummer 1  decision maker bij de dagelijkse boodschappen en alleen al daarom zijn plantaardig, groen en duurzaam  de weg van de toekomst. Dus dames en heren levensmiddeltechnologen, zet  de deur maar wagenwijd open, voor groen!

Peultjes

Peulvruchten worden gezien als een van de belangrijkste alternatieve eiwitbronnen. Peulvruchten bevatten veel voedingstoffen, vitaminen en mineralen. De belangrijkste zijn plantaardige eiwitten en vezels. We weten allemaal dat we meer vezels moeten eten en dat ze goed zijn voor een goede stoelgang. Recente studies hebben aangetoond dat een dieet rijk aan vezels kan helpen de bloedglucosespiegel en de hoeveelheid insuline te verlagen. Twee cruciale indicatoren voor mensen die diabeet of pre-diabeet zijn. Daarnaast kunnen vezels het risico op hart- en vaatziekten verminderen.

Smaak

Over smaak valt niet te twisten. Het grappige is dat als je met productontwikkelaars spreekt, de eerste tegenwerping tegen het inzetten van plantaardige eiwitten de smaak is, terwijl als je er consumenten over hoort spreken, die andere smaak juist in de lijn der verwachting ligt. Groen, duurzaam en plantaardig is nu eenmaal anders. De referentie vlees en zuivel moeten we loslaten. Punt.

Daarom moeten we ons niet alleen focussen op alleen plantaardige eiwitten of alleen vezels, maar op  groen en duurzaam. Dat idee moet  in Nederland nog even wortel  schieten, maar wanneer dat gebeurt, in het huidige klimaat, staat niets een goede groei in de weg.

Mooie subsidies en geldprijzen te winnen!

Als klap op de vuurpijl gaf Staatssecretaris Van Dam van Economische Zaken op 16 februari het startschot voor de New Food Challenge. Via een SBIR-oproep daagt hij (startende) bedrijven uit om aantrekkelijke nieuwe voedselproducten op basis van plantaardige eiwitten te ontwikkelen.

Met dit plan beoogt de staatssecretaris zo snel mogelijk de meest creatieve ideeën voor levensmiddelen gemaakt van bijvoorbeeld peulvruchten, noten, paddenstoelen of zeewier te belonen met grote geldprijzen in het kader van de SBIR. Aan het einde van het SBIR-traject kunnen de winnende bedrijven met hun projecten  een aanzienlijk geldbedrag verdienen en daarmee hun product op de markt brengen.

Hamvraag

Ik ben een voorstander van echt eten en niet van in elkaar geknutselde dingen. Een groot deel van de Nederlanders moet het echter met het laatste doen. De vegetarische hamvraag wordt dan natuurlijk: worden we met zijn allen, als Nederlanders, door dit beleid gezonder, of geven we de levensmiddelindustrie een nieuwe trend om uit te melken?