Hardloopvrouwtje Héy, daar was ze ineens weer: het hardloopvrouwtje. Langs de provinciale weg. Een paar jaar niet gezien en ineens liep zij daar weer.
Moet de wintertijd geweest zijn. Misschien is ze geblesseerd geweest. Of een tijdje in het buitenland. Kan fantaseren wat ik wil, maar kom er toch nooit achter.
Zelfde tred. Zelfde paardenstaart, wapperend en golvend op de bewegingen van het lopen. Dansend en opverend van links naar rechts, van onder naar boven en weer terugkerend in het zelfde patroon.
Mooi die zekerheid.
Alles komt goed.
Zo, lekker kort blog.
Marin's Blog 
Lekker korte blog. Leuk verhaaltje. Let even op de eerste zin: twee keer ‘ze’.
hersteld 🙂