wintertijd

Wintertijd

Wintertijd: de klok gaat een uur achteruit en  mijn humeur gaat er op vooruit! Raar verschijnsel eigenlijk dat het ingaan van de wintertijd met zo veel verschillende reacties wordt ontvangen. Waar de één gruwt: “gatver, donker, kou en nattigheid”,  leeft de ander weer op: ‘lekker een uur langer slapen” of nog extremer: “nou laat maar komen die winter, ik hoop dat ie streng wordt met veel vorst”.  Het zal u niet ontgaan zijn dat ik bij die laatste categorie mensen hoor (zie blog ‘winter’ https://1skateguru.wordpress.com/2012/01/08/winter/  )en niet alleen vanwege het feit dat ik een natuurijsverwachter ben,  nee er speelt nog iets mee, hoewel onbestemd en vaag, is het duidelijk aanwezig en borrelt het zo nu en dan naar de oppervlakte.

wintertijd

Oerdrift

Het wisselen der seizoenen is één van die verschijnselen die in mij bepaalde oerdriften doet ontwaken. Misschien komt het wel doordat mijn ouders een recreatiebedrijf in Zeeland hadden en dat we in de zomertijd daar woonden en in de wintertijd in een normale woning.  Een soort van hedendaagse seizoens migratie. Hoewel dat al weer 25 jaar geleden is, heb ik toch nog steeds die behoefte om i ets aan mijn dagelijkse patronen te veranderen nu de avonden donkerder beginnen te  worden. Ik kan het niet logisch verklaren,  maar waarom heb ik een sport gekozen waarvoor je veel moet reizen en waarbij je zelf, al sportende, veel kilometers maakt? Waarom heb ik een sport gekozen die de zomers entourage van asfalt, partytenten en klapstoeltjes in de bermen en zoemende wieltjes onder een strakke zon ieder jaar per 1 oktober rücksichtslos en zonder aarzeling omruilt voor een circuit van koude ijsbanen en warme drank uit een thermosfles? En om het nog maar iets verder door te trekken: waarom heb ik een baan gekozen, waar reizen in binnen en buitenland en het ontmoeten van mensen die ik niet ken, een essentieel onderdeel is van het werk? En alsof ik dan nog niet genoeg mensen heb ontmoet: waarom zoek ik, en zoeken wij met zijn allen, dan ook nog massaal kennismaking met gelijkgestemde of juist anders gestemde zielen op het internet?  Ja, dat is toch wat Facebook, Hyves en Twitter inhoudt…..”hier ben ik” en “dit ben ik” en “wie ben jij”, like it or not!

Vijg

We zijn toch logisch nadenkende mensen met een eigen wil, met keuzevrijheid, zul je dan zeggen. Oerdriften bepalen toch niet ons leven? Hmm, ik zie te veel voorbeelden om me heen die het tegendeel lijken te bewijzen. Iedere middag (het is nu oktober) zie ik hordes kinderen, maar ook volwassenen, zich verzamelen bij de lokale kastanjeboom, om zo veel mogelijk en de mooiste en grootste kastanjes uit de boom te meppen.  Zakken vol van die glanzende noten stonden er vroeger ook bij ons in de schuur. Typisch Nederlands? Nee hoor, want tijdens dit seizoen zie ik ook iedere middag hordes allochtonen, gewapend met polsstokachtige contrapties de reep met notenbomen langs de provinciale weg te lijf gaan. Ja, maar dat is typische voor de allochtone bevolking…. Nee, niet echt, buiten de kastanjes die ik net noemde en het herfstbladeren van de grond rapen zijn er ook legio mensen die de bossen afstruinen op zoek naar beukennootjes, eetbare paddenstoelen enzovoorts.  Ooit willekeurige mensen op een strand geobserveerd? Er zijn bijna geen mensen te vinden die weerstand kunnen bieden aan de schelpen die op de vloedlijn liggen. Onwillekeurig bukt vrijwel  iedereen, kind of volwassene, zich meerdere malen om een mooie schelp of andersoortige trofee te bemachtigen. De meeste mensen hebben geen idee bij wat ze oprapen: steentjes, schelpen, stokjes, wier, haaientanden, zeesterren, zeeschuim, noem maar op. Nog een paar voorbeelden. Mijn buurjongetje van 7 heeft zijn geheime stokkenverzameling een tijdlang verborgen onder onze liguster. Onze gezamenlijke zolders staan vol met voorwerpen waarvan we geen afstand kunnen nemen of die we tijdens Koninginnedag ruilen met andere voorwerpen die we graag lijken te willen hebben. Blijft het hierbij? Ik ga verder. Ik ben een kind van de jaren 60. Wij verzamelden vroeger met verve schijnbaar nutteloze zaken zoals sigarenbandjes, miniatuur merk producten, speldjes, postzegels, dierenplaatjes, voetbalplaatjes, poppetjes, dinky-toys enzovoorts. Hedendaagse marketeers maken nog steeds driftig gebruik van deze oerdrift tot verzamelen. Behalve de sigarenbandjes en postzegels behoren de netgenoemde items uit de jaren 60, vijftig jaar na dato, nog steeds tot de belangrijkste marketinginstrumenten van de Nederlandse retailers en merkenproducenten. Zoals oplettende lezertjes wellicht bemerkt hebben, staat er ‘vijg’ als kop boven dit gedeelte van mijn blog. Klopt. De vijgen in mijn vijgenboom zijn door deze natte en koele zomer niet erg tot wasdom gekomen en dat is nog zacht uitgedrukt. Daar waar ik vorig jaar een oogst had van 12 emmers vol met rijpe vijgen, zijn ze dit jaar schaars, klein, onooglijk en totaal niet rijp.  Toch werd de boom, willekeurig of onwillekeurig, bijna iedere dag door de wijkjeugd, buren en andere vijggeïnteresseerden gecheckt en zijn de vijgen op een dag,  toen iemand de verleiding niet langer meer kon weerstaan, met achterlating van de beschimmelde en verrotte exemplaren, plotseling allemaal verdwenen. Hier won de oerdrift het duidelijk van de geest, van de keuzevrijheid en praktisch denken.

vijg

Sedentair

Kortom we zijn een jagers / verzamelaars soort, in ieder geval een groot gedeelte van onze menselijke soort. Volgens onze overheid, die het altijd goed met ons voor heeft, leidt de andere helft van onze bevolking (56% van de mensen) een sedentair leven en haalt de minimale dagelijkse norm van bewegen niet. Een doemscenario van Obesitas epidemieën en Diabetes II tsunami’s en een onbetaalbare zorgrekening worden ons voorgespiegeld. Logisch zou dus zijn: meer gym op de basisscholen en voortgezet onderwijs  en fitness op of vlakbij het werk.  Niet dus: er wordt bezuinigd op onderwijs en door de ridiculeuze regelgeving omtrent bevoegde gymdocenten is er bijna geen bewegingsonderwijs meer in het lager en voortgezet onderwijs. Dat kost namelijk geld. Maar wel is er geïnvesteerd in buurtsportcoaches in de wijk. Heeft u ze al kunnen vinden(zie de link: http://www.nobco.nl/vind-coach )?  Ja zo kun je ze vinden, maar heeft u al daadwerkelijk een project in de wijk waarin iedereen van 4-12 jaar kan sporten?  Maar liefst het adembenemende bedrag van 70 miljoen euro heeft onze regering er voor uitgetrokken.

Misschien

Misschien dat de ‘forensentaks’ toch wel een goed idee was? Volgens goed en ‘groen en links’ gebruik dan, vormen financiële prikkels altijd de beste oplossing voor individuen om de automobiel te laten staan en de fiets of de benenwagen te nemen….

Misschien moet de overheid maar wat meer noot- en vruchtdragende bomen in onze directe omgeving, laten we zeggen op loop- of fietsafstand, of nog beter op schoolpleinen planten. Krijg je de jeugd en onderwijzend personeel in ieder geval nog in beweging. Of zouden onderwijskrachten ook voor deze laatste activiteit, kastanjes rapen, bevoegd moeten zijn?

Het zou kunnen dat we met die bovengenoemde en nog wat andere maatregelen nog eens 6% van die sedentair levende mensen naar de jagers- / verzamelaarszijde kunnen krijgen, maar ik geloof er niet echt in. Gelukkig maar dat ondanks de invoering van de landbouw zo’n paar duizend jaar geleden, de landbouw die het de sedentaire mens een stuk makkelijker leek te maken,  een groot deel van de mensen nog steeds gehoor schijnt te geven aan de roep van zijn of haar oer genen. Ze gaan er dagelijks op uit, liefst met zo weinig mogelijk sleur en iedere dag iets anders en liefst zo ver mogelijk weg. U kent ze vast wel uit uw eigen omgeving : wereldreizigers, bergbeklimmers, ontdekkingsreizigers, (zee-) zeilers, reisleiders, piloten, militairen die zich laten uitzenden, vrachtwagen- en buschauffeurs, handelsreizigers, vertegenwoordigers,  marathonlopers, wandelaars, fietsers, skaters, koopjesjagers, ‘diehard’  shoppers……

Bijzondere ontmoetingen

Bijzondere ontmoetingen?

Het lijkt de titel van een of ander NCRV of KRO programma en dat is nou net niet de bedoeling. Wat dan wel?

Heya, heya, heya…..

Als je een chaletje huurt van een oud-topschaatser en voormalig eigenaar van een Intersport winkel, in ruste, dan is de kans groot dat je het in je vakantie weer over schaatsen, skeeleren en fietsen gaat hebben. Deze oud-topschaatser uit de tijd van Ard en Keessie (niet Ard of Keessie dus, maar heya heya heya J.n B.ls), is tegenwoordig een pensionada en uitgewekene in het Renesse van de Haute-Provence, Castellane (in de winter 1300 inwoners, en in de zomer 80.000) en heeft samen met een oude schaatsmaat, als ‘oude dag voorziening’ wat chaletjes in de verhuur op Residence du Lac de Castillon. Deze oud schaats-international, inspanningsfysioloog en sportcoach, Hans Homma, op zijn beurt weer, doet dan onder andere het dagelijkse beheer van de chalets. Hij, Hans dus, doet dat op zijn eigen unieke manier. Wij kregen bij onze aankomst in Castellane dan ook een warme hartelijk ontvangst van Hans en zijn vrouw Betty. Zover niks bijzonders, part of the job, en, behoudens het feit dat we binnen 60 seconden na onze ontmoeting over schaatsen hadden: “zo zijn er wel meer mensen” zul je zeggen…..

Vief:

Wat maakt de ontmoeting met deze 65-‘er oud schaats-international en sportcoach dan zo bijzonder. Ten eerste geef je deze viefe en kwieke man geen 65, eerder 56! Ten tweede heeft deze hartelijke spraakwaterval zoveel parate kennis over schaatsen en over trainingsmethodes in huis dat je er stil van wordt. Ten derde, is deze man de uitvinder van de moderne skeeler. Ten vierde is hij naast zijn dagelijkse werk op de Residence nog steeds actief als trainer (biedt begeleiding en hoogtestages aan) en ten vijfde mede-organisator van de Tour de Provence en als zesde, en daar viel mijn mond wel een beetje open: hij eet absoluut geen brood of crackers en als hij meer dan één keer per jaar aardappels op het menu heeft, dan is het veel. Heel errug low carb so to say. Verder, ten zevende dus is hij druk bezig met het schrijven van een boek over sport, training en voeding met de werktitel “van kruk naar crack”.

Even de sleutel afgeven:

Volgens Hans is er niet één juiste voeding voor iedere mens, maar is er wel voor iedere mens de juiste voeding en voor (top-)sporters luistert dat zelfs nog nauwer. Wat eet Hans dan zelf: als ontbijt bijvoorbeeld kwark met zijn eigen ingemaakte druiven, peren of appels. Als lunch een salade met diverse fruitsoorten, sla, olijfolie, zaden of pitten en verschillende soorten kaas of vlees of vis.

Hans praat je verder, op een zeer aangename manier, de oren van het hoofd over schaatsen skeeleren, fietsen, het aanbieden en organiseren van hoogte stages, het begeleiden van topsporters en would be sporters en verder over zijn concept van de prestatiepyramide, de persoonlijke top van de sporters, het halen van de top en ga zo maar door. Van het ene onderwerp: hij is de grondlegger van de moderne skeeler, wordt er moeiteloos een tandje bijgestoken naar het andere onderwerp, zoals de organisatie van de ‘Tour de Provence’ of van de hak op de tak: “het gat van de hemel” of wel de Col de Leques. Gat van de Hemel? In de ogen van de Nederlandse uitgewekenen in Castellane, is Castellane het ‘paradijs’ en is het nog maar een klein stukje naar het allerhoogste en die leidt via de allerhoogste weg de vallei uit, of in, namelijk via de Col de Leques.  Daar kwam nog even zijn levensloop bij, zijn topsportcarrière, zijn leven als coach, alle geluk en ongeluk die hij en zijn vrouw hebben overwonnen, het bedrijf van zijn vrouw, en ook nog even wat kort aandacht voor hun beider dochters. Als u denkt dat dit een éénzijdig gesprek was heet u het mis. Hun geïnteresseerdheid in ons doen laten, de school en studie van onze beide zoons, was even oprecht en gemeend. Wat begon als het afgeven van de sleutel werd een ‘in de tuin aan en de koffietafelsessie’ van dik twee uur. Is dat erg, zult u zich afvragen? Is het erg dat we twee uur later richting Gouda vertrokken en daardoor dik in de files van “rode zaterdag” terecht kwamen. Neen zeg ik dan, en dat meen ik echt want ik heb 15 uur lang in de auto zitten nagenieten van dit gesprek, neen, want ik heb nimmer zulke levenslustige en kwieke mensen gezien als Hans en zijn vrouw Betty.

Tourmalet, Mont Ventoux of Alpe d’Huez?

Denkt u dat u het met fietsen allemaal al gezien of gehad heeft in Frankrijk,  heeft u alle bekende cols en bergen als Tourmalin, Mont Ventoux, Alpe d’Huez of de cols van de La Maurienne of Vogezen al beklommen, probeert u dan ééns Tour de Provence (sporteditie is 5 etappes met 11 cols en 509km en de sporteditie is maar liefst 8 etappes met 16 cols over 1028km en starten kan iedere dag van 1 april tot 1 oktober). Hier zijn de links voor zowel cracks als voor krukken die cracks willen worden:http://www.tourdeprovence.eu/ en hier voor meer, zoals hoogtestages, trainingsprogramma’s, wellness, bien être: http://www.corps-energy-centre.nl/

Residence de Lac du Castillon

Castellane en de omliggende campings kunnen heel erg druk zijn. De Residence du Lac de Castillon is echter een oase van rust. Minder dan 200 Chalets (allemaal verschillend en allemaal andere eigenaren) op een forse 22 hectare, gelegen op 1000 meter hoogte (geeft heerlijk koele nachten) in de zuivere Alpen lucht met 300 zon dagen per jaar: http://castellanevacances.com/

chalet les Roses

waarnemingen in een vakantieland

Zo maar wat vakantiewaarnemingen van de menselijke fysiek in een populair vakantieland:

Iedereen hier in Castellane viert vakantie en loopt er in een vrijetijdskloffie rond: korte broek of bermuda, T-shirt of top, of zomerjurkjes en sandalen, flip-flops of ander luchtig schoeisel. Op de stranden van de meren, rivieren en van de middellandse zee begeeft de mensheid zich wat bloter, de zwemslip en zwembermuda, badpak en bikini dus.

Afgezien van het feit dat er wittere en bruinere mensen rondlopen (bruining veroorzaakt door de hoeveelheid zon en de hoeveelheid tijd daar in doorgebracht gecombineerd met een genenpakket dat een bepaalde mate van bruining mogelijk maakt) kun je doorgaans in één oogopslag vaststellen dat de persoon, personen, of gezin dat daar rondwandelt respectievelijk uit Nederland, België, Frankrijk of Italië komt. Pas de problême zoals ze hier zeggen. Hoe komt dat toch?

  • De meer rijzige gestalte van de (Noord-) Nederlander of zijn haastige manier van lopen, verder vergezeld van een stevige vrouw en wat blonde kinderen ? Mannen van boven de 45 meestal een buikje. Erg aanwezige types. Brutale blik, kijken iedere tegenligger aan.
  • De wat bedeesde, maar ook iets meer gezette postuur en de wat voorzichtiger manier van gaan van de Vlaming? Soms donker, soms blond. Mannen van boven de 40 bijna allemaal een buikje.
  • De kleinere, meestal slanke postuur van de Fransen en nog slankere Franse dames met een wat teerder fysiek, alsmede manier van lopen: “het schrijden”. Ja schrijden. Vooral Franse vrouwen hebben een manier van schrijden die tegenstrijdige signalen uitzend. Zo van kijk mij eens lopen (sorry schrijden) en ook direct van “waag het niet je blik naar mij op te slaan”. Niet veel buikjes bij de mannen, meestal bij de pas bij de oudere pensionada’s zoals die bij de Petanqueveldjes rondlopen, tref je wel wat potbelly’s.
  • De Italianen, heel druk in hun bewegingen, zelfbewust, ook klein van postuur, maar meer aanwezig. Strak en met aandacht gekleed, ook in vrije tijd. Erg aanwezig en erg luid.
  • D’n Duitser: er zijn er weinig in Frankrijk, maar die je er ziet: overduidelijk: air!
  • De Deen: die wordt moeilijker,  qua uiterlijk een beetje als de Noord-Nederlanders, maar dan iets minder zelfbewust, minder aanwezig, meer in zich zelf en met zijn gezin.

Topless:

Ach,en dan zijn dit er nog maar een paar waarnemingen, maar wat vooral opvalt bij de mannen van boven de 40 en boven  de geografische lijn Lille, Strassbourg, Beieren is het bierbuikje en veelal ook de ‘men boobs’. Tja, topless mag dan niet meer zo populair zijn als in de jaren 80, maar bij observaties in een warm land wordt je zeer zeker en ook steeds vaker geconfronteerd met mannelijke variant van ‘topless’, de ‘men boobs’…..

Chemins de Soleil, Transverdon

Castellane, Gorges du Verdon

Vandaag doen we een klein stukje van de Transverdon route: Les Chemins du Soleil, Via St.André les Alpes, Chournons en La Baume via Lac de Castillon naar Castellane.

Mooi singletracks met uitzichten op het stuwmeer bij Castellane. Met grote stukken heel technisch parcours, omdat de zware regenval grote stukken uit het pad heeft geslagen. Sommige stukken van de track lijken wel een lege rivierbedding met grote rotsblokken. Andere weggeslagen gedeeltes van voorgaande jaren zijn gevuld met een kiezelhelling (van kiezelbed kun je niet spreken) met kiezels van 15-20cm doorsnee: continu wegslippende achtertrein en vooral vasthouden dat stuur is het devies. 1200 hoogtemeters over 22km. Maps: http://maps.google.nl/maps?q=les+chemins+de+soleil+Castellane&hl=nl&prmd=imvns&bav=on.2,or.r_gc.r_pw.r_qf.&biw=1366&bih=650&wrapid=tlif134445046668310&um=1&ie=UTF-8&sa=N&tab=wl

Het moeilijkste was niet de rit zelf, maar het verkrijgen van de juiste en respectabele huurfietsen lees echte mountainbikes of op zijn “Frans” Velo Tous Terrain (VTT). Legio buitensportorganisaties in het ‘Renesse’ van de Verdon, Castellane dus, adverteren op straat met een aanbod van wateractiviteiten en ook VTT, maar overal betrof het ‘city-bikes’ met een mager onderdelengroepje en nog net geen roze linten en boodschappen mandje aan het stuur.
Uiteindelijk vonden we na veel zoeken in St. André les Alpes, 24km verderop in het dal, een “Total” tankstation annex garage met wat Velós voor het juiste doel: die berg op en over. Oude Giants met indexschakeling en voorvering en redelijk profiel op de banden. Toen  we de hele schappelijke prijs overeen kwamen (€10,00 le jour/voor de dag) vroegen we de weg naar de ‘acces’ naar de Chemins de Soleil. “Moesten we maar niet doen” zei de Franse mechaniker (echt een mechaniker met dito Frans overall en smeer waar je maar keek). “Je kunt beter een rondje rond het meer maken, is lekker vlak”. Ha, hij moest eens weten, want wat ooit eens topmateriaal is geweest (20 jaar geleden dan) voldoet prima voor een paar schaatsers met ‘goede benen’ en dus flux achter een paar andere MTB-‘ers gestoken en die berg van St-André op gereden. Startpunt op 840 meter en summit, langs een paar omweggetjes, op 1787 meter. Koud en dus totaal niet ingereden direct meer dan twee uur lang in de klim, wow zwaar maar lekker!!!!

Azuur.

Het uitzicht bovenaan maakte veel goed, met aan de ene kant parapentes in de lucht en aan de andere kant prachtige vergezichten over de azuurblauwe stuwmeren van Castellane. Geloof me: mooier blauw is er niet.

3 paar schaatsbenen op ouwe mountainbikes

De afdaling aan de andere kant begon lekker over wat schapenpaadjes en daarna werd het een single-track met behoorlijk verval en de eerder genoemde weggespoelde stukken weg. Links en recht van de track ook behoorlijk wat rotsen en keien die probeerden aanslagen te maken op onze tere enkeltjes en voetjes. Bij de steps was het vooral zaak niet met het grote blad op de rotsen te blijven hangen, of nog erger wat tanden af te breken  (de fietsjes moesten weer terug hè!). Net voorbij het eerste iets moeilijker stuk stond een waarschuwingsbordje, en dat was niet te weinig en hard nodig.

Na een ommetje bij moeders de vrouw op Residence de Castillon voor een  glas ijsthee en een croissantje weer met vers gevulde bidonnetjes terug naar St. André, maar dan nu wel langs het meer, een stukje van 24km over redelijk vlak asfalt met prachtig uitzicht over het Lac de Castillon.

 NaGenieten dus met een grote “G” voor de kaaskoppen uit t vlakke Pays-Bas.

lac de castillon
lac de castillon met zicht op col de leques

It’s life Jim, but not as we know it….

It’s life Jim, but not as we know it….

Bij een beetje “Trekkie” (old skool Star Trek fan: red) maakt het hart al een juichsprongetje als was hij een Fries in de winter, die hoorde dat ‘it  oan giet’, maar nee hoor, sorry, niks van dit alles in deze blog. Leuke catch frase dus en nu je er toch bent kun je net zo goed verder lezen, want wat waarschijnlijk lijkt kan, hoe onwaarschijnlijk het ook klinkt, de waarheid zijn……

Da’s geen leven!

“Geen brood meer eten en niet eens een koekje bij de koffie, da’s geen leven, hoe hou je dat vol!” er klonk niet alleen afschuw in haar stem, maar ook een beetje angst. Ze was waarschijnlijk bang, dat ik het ook aan haar en anderen zou gaan opdringen. En, direct daaropvolgend, om maar eens weer de oude stellingen in te nemen: “Maar je moet toch ook gevarieerd eten, anders kom je voeding tekort, en zeker jij met al dat gesport van je!” Geloof mij, lezertjes en lezerinnekes, sinds ik (bijna) geen brood meer eet, eet ik gevarieerder dan ooit.  Ik eet alleen bijna geen koolhydraten meer, om nog preciezer te zijn, bijna geen koolhydraten uit granen (tarwe, mais etc) en geen geraffineerde suikers en verder ook geen bewerkte vetten en beperk daarbij verder zoveel mogelijk de inname van andere bewerkte grondstoffen en ingrediënten. Ik eet dus alleen maar ‘anders’ (ben verder niet zweverig geworden of zo)  en, ja, ik durf te zeggen, veel meer gevarieerd dan de gemiddelde Nederlander die zijn maaltijd laat afhangen van wat “Big Food’ via het supermarktkanaal te bieden heeft. In de gemiddelde supermarkt vind je duizenden producten gemaakt van 3 simpele bouwstenen: zetmeel, suiker, en vet, of je ze nou brood, beschuit, cracker, saus, koekjes, of verantwoord tussendoortje noemt, het blijft allemaal het zelfde blokjes stapelen: zetmeel (gemodificeerd of niet), suiker (pas op, fabrikanten gebruiken allerlei schuilnamen en alles wat eindigt op –ose of –stroop is suiker, zoals: Sucrose, Dextrose, Maltodextrine, Basterdsuiker, Glucose-fructosestroop, Fructose, Fructosestroop, Bruine suiker, Glucosestroop, Siroop, Melasse enz)  en vet (al dan niet gehard en/of trans vet). Dat is dus geen variatie, dat is teveel van het zelfde, of nog erger, dat is te veel van het goede! Als je al die bewerkte en zetmeel- en suikerhoudende producten zou weglaten uit de gemiddelde supermarkt (2000m2), dan blijft het jaren ‘50 kruidenierswinkeltje van 20m2 van mijn opa en oma zaliger over, en verder in dezelfde straat, maar niet veel groter van pand, de groenteboer en slager.

All calories are equal, but some calories are more equal than others……

Interessante theorie? Onderstaand vind je een vrij ruwe schets van wat ik per dag op een doordeweekse dag at en wat ik nu, tegenwoordig, per doordeweekse dag eet. De grootste verschillen: bijna geen brood, geen geraffineerde suiker, bijna geen schommelingen (pieken) in mijn bloedsuikergehalte gedurende de dag en ik eet veel groenten, iets meer eiwitten en vet, veel vet. In plaats van de obligate dieetmargarine eet ik nu zo veel mogelijk roomboter, olijfolie en kokosolie. Calorieën: ik heb mij niet tot 3 cijfers achter de komma bezig gehouden met de calorische waarde van elk ingrediënt van dit dieet, maar geloof me maar op mijn woord, als ik zeg dat gebakken eieren met spek, of gekookt ei met avocado meer calorieën oplevert dan m’n oude  ontbijtje met boterhammen. Voor degenen die niet direct overtuigd zijn, toch een paar keer mijn dagmenuutjes opgeteld: gemiddeld bij dieet oude stijl 3000kCal per dag en dieet nieuwe stijl (semi-paleo) 2940kCal per dag. Die 60kCal per dag verschil verklaren voor mij echt geen gewichtsverlies van 12kg in 14 weken. Daarbij ben ik in de zelfde omvang blijven sporten: 5x in de week schaatsen/skeeleren en spinning/fietsen en af en toe een stukkie draven. Conclusie:  theorie bevestigd, althans voor mij! De ene calorie is niet hetzelfde als de andere calorie. Het maakt voor je lichaam dus wel degelijk uit of die calorie afkomstig is van koolhydraten (al dan niet uit granen of geraffineerde suikers), van eiwitten of van vetten. Mijn inschatting is dat ik nu 25-30% van mijn energie uit koolhydraten haal en dan voornamelijk koolhydraten uit knollen (aardappelen, wortelen) en groenten en fruit. Zet dit af tegen de 55% energie uit koolhydraten (zetmeel, geraffineerde suikers) die ik in mijn oude levensstijl (maar ook de gemiddelde Nederlander) naar binnen lepelde en vergelijk dit met de totale calorische inname tussen de twee voedingspatronen, oud en nieuw en dan kun je niet ontkennen dat er iets ‘raars’ aan de hand is. Iets raars in de stofwisseling van mensen in combinatie met onze moderne westerse voeding, maar zeker ook iets raars met hoe onze hele westerse samenleving denkt te weten hoe we ‘zouden’ moeten eten.

I can  confirm that’s some sort of life…

Kortom van 47 boterhammen per week naar 4 per week. Van 11 bloedsuikerpieken per dag naar 2 a 3. Zoals je aan mijn dieet kunt zien en dan zonder die hele mooie foto’s van de meest smakelijke saladerecepten: “dat is dus juist wel ‘leven’ zo, maar niet zoals u, of de gemiddelde Nederlander, dat kent”. Mijn dagelijks menu heeft juist veel meer variatie dan de gemiddelde boterham- of crackereter denkt. Vooral mijn lunches zijn nu veel uitgebreider en luxueuzer dan het saaie stapeltje boterhammen met kaas of ‘sterf-op-straat-worst’ waarmee ik mijn collega’s in de kantine aantref….en dan zwijg ik nog over die slijmerige instant soepen vol zetmeel, suiker en gehard vet, al het snoep uit de ‘energy-box’ en de ‘vettevrijdagfrietdag’ etc. Verder kun je voor dit dieet natuurlijk naar hartenlust variëren met de salade en groenten recepten en kun je groenten en vlees ook als verse soep of bouillon eten (maar dan zonder de obligate vermicelli want dat is juist weer koolhydraten uit graszaad, lees: ‘granen’).

Peloton vulling.

Wat dus ooit begonnen was als methode om snel af te vallen omdat ik niet genoeg getraind had om een stukje van 13km hard te lopen (de ‘business estafette marathon Rotterdam’ zie ook blogs “Klapperolie” deel I en II) is zo goed bevallen dat ik dit nu probeer vol te houden als lifestyle. Behalve dat ik in 14 weken nu al 12kg ben afgevallen (6kg in de eerste 4 weken) en zelfs mijn kenmerkende ‘worstenpootjes’ dunner geworden zijn, is het grootste bijkomende, en ook zeer welkome, effect dat ik mij fitter voel dan ooit, beter slaap en dat ik beter presteer bij het sporten (skeeleren, wielrennen). Ik ben de laatste niet om toe te geven dat ik nooit meer dan gelegenheidspelotonvulling zal worden hoor, maar het peloton een beetje kunnen bijhouden om zonder om de haverklap als een naar adem happende karper overeind te komen en te constateren dat je al weer ‘los’ gereden bent, is al een verbetering an sich. Het gekke en meest frappante is wel (al zullen Paleo aanhangers en GOK-‘ers me hierom uitlachen en zeggen “zie je nou wel”) is, dat mijn duurvermogen en kracht juist met die 14 weken zonder al die overvloed aan koolhydraten, enorm is toegenomen. Het voorbeeld van die estafette marathon had ik al gegeven. Een ander voorbeeldje: De laatste skeelercriterium over 35 minuten in Arnhem reed ik met een gemiddelde snelheid die 15% hoger lag als de gemiddelde snelheid van de zelfde vergelijkbare wedstrijden op hetzelfde parcours in de 2 jaren daarvoor. Er was zelfs nog energie over voor een behoorlijke eindsprint van 200 meter (niet nu je wenkbrauwen optrekken, die eindsprint ging om niks natuurlijk, maar hé je bent 50 en je gaat er gewoon voor als een ander ook de sprint aantrekt!). De laatste keer dat ik echt, ik dan bedoel ik ook echt, energie over had voor een eindsprint was ik waarschijnlijk 25 en nog jong en goddelijk of daaromtrent.

If you eliminate the impossible, whatever remains, however improbable, must be the truth…

Samenvattend: ik blijf alle ‘voedingsbureaus’ en ‘voedingswijzers’ en de door hen gepropageerde ‘schijf van 5’ en de zgn ‘voedingswijzers’ (1e 3 regels zijn: 1 eet gevarieerd, 2 wees matig met vet en 3, eet volop koolhydraten en voedingsvezel en daar komt ie, als toegift: “Er wordt aanbevolen dat ongeveer 55% van de totale benodigde energie door de koolhydraten geleverd wordt”) hardnekkig negeren, want ik eet gedurende de dag(bijna) geen koolhydraten, zeker niet uit granen (brood of crackers), geen ontbijtvervangers of verantwoorde tussendoortjes, bijna geen pasta en verder geen door de industrie gepromote ‘gezonde tussendoortjes’, bijna geen zuivel en ik eet juist bewust niet de producten met het kiesbewust logo of andere misleidende gezondheidsclaims (lees ook eens op Foodlog). Ik eet juist veel vetter (vooral vetten uit olijfolie, kokosolie en roomboter, vetten uit vlees en vis) ik eet meer groenten en fruit, meer noten en pitten (vezels genoeg dus) en iets meer eieren en vlees (geen samengestelde vleeswaren) als voorheen en  iets meer vis. Met dank aan de inspirerende en vaak ook kritische blogs en websites van onder andere: Grip op Koolhydraten, Liesbeth Oerlemans, Het Paleo Perspectief,  Het Paleo Principe, Foodlog, Garry Taubes en de internet colleges van o.a.  Loren Cordain, Timothy Noakes, Cynthia Kenyon en niet te vergeten mijn oudste zoon, die Biomedische Wetenschappen in Utrecht studeert en mij, heel geduldig, heel veel heeft geleerd over de stofwisseling in cellen. En echt er zijn er veel meer die echt iets zinnigs over humane, lees menselijke, voeding kunnen zeggen, maar helaas zijn er nog veel meer die klinkklare onzin verkopen en in veel gevallen zelfs, zijn de zogenaamde officiële ‘voorlichtingsbureaus’ van bijna iedere levensmiddelsector de meest dubieuze bronnen van informatie van allemaal. Hoe moet je dan als ‘leek’ weten waar je ‘het’ moet halen? Ik denk dat alleen de spreekwoordelijke ‘Abraham’ ‘t antwoord weet op alle vragen, maar dat ik het voor mij zelf wel weet, wat werkt en wat niet werkt. Voor heel veel mensen geldt echter dat ‘weten’ niet hetzelfde is als ‘kunnen toepassen in het dagelijkse leven’. Misschien ben ik door mijn kennis van de levensmiddelentechnologie, de ingrediënten sector en sportvoedingsmarkt, gecombineerd met mijn trainersopleidingen, iets beter in staat ‘mijn ‘weten’ toe te passen in het dagelijks leven. Voor mij was ’t vooral het vermijden van pieken en dalen in mijn bloedsuikerspiegel door het consistent verbannen van koolhydraten, in het bijzonder die uit granen en geraffineerde suikers, gedurende het dagdeel en pas koolhydraten in de avond toe te staan en dan alleen de koolhydraten uit zetmeel (zo min mogelijk uit granen) van knollen en zetmeelhoudende groenten en een beetje suiker uit fruit en zuivel.

Noem het maar een van de vele ‘gebruikerservaringen’..

Live long and eat proper…

Marin

steun #kika #24uurlangfeest #raps24kika #knsb

Zonder breedtesport, geen topsport! Zonder steun geen onderzoek…

In 2011 haalden honderden skeeleraars in teams van maximaal 6 personen in estafette vorm ruim 45.000 euro  op voor KIKA tijdens de raps24kika. Nagenoeg een verdubbeling van het voorgaande jaar. Voor 2012 is de ambitie dan ook fors meer!

Aanvankelijk was de locatie voor dit evenement Flevonice in Biddinghuizen, maar het faillissement gooide roet in het eten. De nieuwe locatie voor de komende jaren is gevonden onder de rook van Utrecht; het parcours van SVU op de Nedereindse berg te Nieuwegein.

Raps24kika is inmiddels een van grotere skate/ skeelereventen in Nederland. Echter de skate & skeelermarkt groeit niet. Het is dan ook van belang dat de grotere evenementen goed bezocht worden en onder de aandacht komen. Met als doel dat mensen gaan skaten.

De stichting 24uurs heeft tot doel de skeelersport in de breedste zin te promoten. Met de organisatie van de 9e editie van de raps24kika zijn we op de juiste weg. Jullie kunnen als toppers de breedtesport helpen en daarmee aanwas voor de topsport realiseren.

Wie rijdt er met een team zijn of haar spreekwoordelijke ballen uit zijn of haar broek  in één formidabele 24-uurs estafette voor Kika?

Hoe? Wees aanwezig op 31 augustus & 1 september en toon je interesse in de sport. Als je je voordien aanmeldt delen wij je bij een team in; concreet dan rij je rondjes mee met een rijder van een van de teams. Hoeveel rondjes? Je bent volledig vrij om zoveel rondjes te rijden als je wilt. Aanmelden via info@raps24kika.nl o.v.v. sporter die helpt! Maakt niet uit of je recreant bent of speedskater…

Kun je echt niet aanwezig zijn, dan kun je ons helpen door vriend te worden op facebook en ons te volgen (en RT) op twitter. Meer info op www.raps24kika.nl . Zie je kans ons te promoten en deelnemers te interesseren, van beginners tot meer, waarderen wij dat ten zeerste. Introductie bij buitenlandse skaters wordt zeer op prijs gesteld. Vorig jaar waren er ook meerdere nationaliteiten vertegenwoordigd.

Een impressie van 2011 is te zien op http://www.youtube.com/watch?v=TxSGQDwtn6c. In dit filmpje van vorig jaar waren o.a. Jochem Uitenhage, Roy Boeve, Wieteke Cramer e.a. aanwezig. Zij “knalden” ook voor KIKA!

Help ons de skeelersport ook in de breedte te promoten en steun Kika. Wij rekenen op je!

Informatie

Op vrijdag 31 augustus en zaterdag 1 september 2012 wordt de 9e Raps24KiKa verreden op de centraal gelegen asfaltbaan van de Nedereindse berg in Utrecht. Gedurende 24 uur lang wordt er in teamverband geskeelerd voor het goede doel; Stichting KiKa. Om als team van 3 tot 6 personen in estafettevorm de uitdaging aan te gaan, is al een hele prestatie op zich. Maar voor de goedgeoefende en extra fanatieke skeeleraar bestaat zelfs de mogelijkheid om als solorijder of als duo deel te nemen!

Kijk hier verder:http://www.raps24kika.nl/informatie-en-programma

 

 

 

vetvrij voor tourrenners?

Dit bericht vind ik toch een beetje triest. Die renners van Argos-Shimano verbranden 6000kCal per dag en dan verzint een dietiste dat ze ook nog eens vetvrij moeten eten. http://www.ad.nl/ad/nl/1063/Tour-de-France/article/detail/3286037/2012/07/13/Sportdietiste-schrikt-zich-rot-van-Franse-keuken-in-Tour.dhtml

Waarom? In een evenwichtig dieet (sorry dat juist ik deze term gebruik) horen toch ook (goede) vetten?

Voor een wielrenner is iedere kCal heilig. Vrij naar Monty Python: “every kCal is sacred”

Ze schrikt zich ook nog eens rot over de Franse keuken en het eten wat daar bereid wordt………tja…