spinning

Poeltjes met zweet

Mijn handen tintelden, mijn benen brandden, het zweet gutste van mijn lijf. Onder mij vormden zich kleine poeltjes met zweet terwijl ik amechtig naar adem hapte. Zeer weinig gebruik ik het woord ‘amechtig’, maar dit keer vond ik het echt de enige juiste omschrijving voor mijn toestand. Amechtig staat voor: 1.sterk hijgend, 2.kortademig, 3. krampachtig, vertwijfeld (overdrachtelijk).

Wat is dit?
Waar gaat dit stukje over zult u wellicht denken? Gelijk heeft u! Dit gaat namelijk over mijn eerste ervaring met spinning, niet te verwarren met RPM van ‘Les Mills’ hoewel deze laatste ook op een spinningfiets is.
Ik stond daar dus, maar wat met mijn handen steunend op mijn trillende knieën, nauwelijks in staat om normaal te ademen, een beetje licht in mijn hoofd ook en probeerde mijn ademhaling onder controle te krijgen.

Fietsuurtje
Lekker zo’n stukje op een spinningfiets, dacht ik nog van te voren, dat zal best wel meevallen, tja.,,, Ik had me laten overhalen door mijn vrouw en omdat samen fietsen iets is wat we graag doen in de zomer, leek ons dat wel een mooie invulling voor de koude natte winter. Bijkomend voordeel: hoe hard ik ook zou fietsen, mijn vrouw zou nooit achterop geraken, maar gewoon naast me blijven. ’t Kon haast niet meer stuk dat “fietsuurtje”. Met die instelling gingen we dus naar de sportschool. Aldaar een zaaltje met wat van die ijzeren fietsen zonder gewone wielen, maar met een vliegwiel en een magneet. Gelukkig wel met clickpedalen aan de ene kant van het pedaal, dan hadden we tenminste wat aan onze spd-schoentjes. Er waren al wat andere mensen,  “huisvrouwtjes” “kantoormannetjes”, een paar jongeren maar de rest toch wel 45-something. Eitje dacht ik nog. Effe voorstellen aan de trainer en daarna ’t fietsje, sorry “spinning-bike” afstellen en, na wat tips over instelling van de weerstand en de noodknop???, wat nou noodknop, lekker begonnen met inrijden op muziek. Beetje DJ-Tiesto dus lekker los op de lichte freewheel stand met een hoge frequentie. Daarna begon een zwaardere beat en op aangeven van de trainer (“kom op schaatsert, jij kan wel een extra stukje bij draaien met die benen van je”) werd de weerstand iedere keer weer opnieuw aangedraaid. Uit het zadel voor ‘running’, ook zo’n typische spinning term voor ‘op de pedalen’ en uit het zadel en “jumping”. Dit was pas echt klimmen volgens de trainer.

“Hoe zwaar kan nou die weerstand?” Hij kon het zo van mijn gezicht aflezen denk ik! Dat was dan ook wel mijn grootste fout van die dag! Tja je voelt je natuurlijk een hele vent als je een 4 keer in de week op skeelers of schaatsen staat en regelmatig op mountainbike of racefiets klimt. En dat wil je dan laten zien hè? Fatale laatste gedachten, gezien de eerste alinea van deze blog, tjonge jonge jonge. D’r kwamen nog wat virtuele versnellingen, running, jumping, in het zadel 1,2,3,4 en uit het zadel 1,2,3,4, versnellen, sprinten, bijdraaien, freewheelen en nog een paar klimmetjes die zo zwaar waren dat ik de beat van de muziek kwijt raakte. Daarna nog wat technische oefeningen, zoals “hooveren” achter het zadel. Vervolgens  met het lichaam tussen zadel en stuur hangen en bovenlichaam stil houden (hey waar kennen we dat van) gevolgd door nog een “tourmaletje” zoals de trainer grapte, en constant maar die weerstand er bovenop gooien (kwartslag bij), en dan deed ik natuurlijk ietsje meer als die andere mensen en daarom ging dan ook het spreekwoordelijke kaarsje uit en omdat je ‘schaatsert’ bent en toch met je koppigheid niet wilt opgeven, krijg je het hierboven omschreven resultaat.

Herstelkoffie
Na een goed half uur onder de douche en een herstelkoffie (en nog eentje) kon ik toch wel zeggen dat ik het leuk vond, hartstikke leuk eigenlijk en zeker ook de moeite waard als training. Ja, het is nou eenmaal anders als gewoon fietsen, en ja het is in een zaaltje, dus binnen, maar je bent daar wel met zijn allen, er is ook nog aandacht voor techniek en je kan het zo zwaar maken als je zelf wilt. Oh ja die muziek: nou het kan ook op Fleetwood Mac, de Golden Earring en andere goede rockmuziek. Salsa is wat minder, ouwe gouwe soulnummers gaan er ook in als zoete koek. Het ritme in ‘beats per minute’ bepaalt een beetje de trainingsvorm.  Het feit dat de trainer zelf iedere keer de training voorbereid en maakt, is het grote verschil met de andere spinningvorm ‘RPM’ van Les Mills (les mills) . De training wordt naar inzicht van de trainer voorbereid en opgebouwd en dat is goed, want de trainer kent tenslotte de groep en zijn pappenheimers.

Spinning is echt de moeite waard (http://nl.wikipedia.org/wiki/Spinning) .
Ik ga nu iedere week heel trouw naar de spinningles en ik ga het tot nu toe iedere keer steeds leuker vinden. Wij alle twee trouwens. Geen idee of je er een betere fietser van wordt trouwens. Is dat belangrijk? Nee, het is gewoon een leuke training, waar je echt wel je hartslag naar grote hoogten jaagt, je calorietjes verbrand en na afloop je benen voelt. Gek genoeg zitten we na zo’n training ook boordevol energie voor een heerlijke zondag en da’s weer mooi meegenomen, toch….

Dat van die “huisvrouwtjes” en “kantoormannetjes” neem ik helemaal terug. 1000x excuses, petje af, chapeau!Vet respect voor deze mensen, die soms al jaren, en vaak ook meerdere keren per week gaan spinnen. Ik kan het ook echt aanbevelen voor mensen die in sportief opzicht al wat gewend zijn, maar je kunt ook als beginner makkelijk instappen, want de weerstandknop bepaalt hoe zwaar jij het wil hebben. En dat het zwaar kan bewijst dat sommige spinners uit onze groep vorig jaar, maar ook komend jaar 6x l’Alpe de Huez op fietsen voor ’t goede doel (Alpedu6), om maar eens een zijstraat te noemen.

Spinnig bij VaBene: top! http://www.vabenefitness.nl/